ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΣΑΡΩΣΗΣ: CBCT Καλύτερης Ποιότητας – Σάρωση MyRay
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΔΟΣΗ: kV: 90, mAs: 21.71
Air Kerma : 4.43 mGy – DAP : 249.05 mGy · cm² – DLP : 11.28 mGy · cm – CTDIw : 1.88 mGy
ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΔΕΔΟΜΕΝΑ: Εξέταση CBCT – Δεξί τεταρτημόριο, ζητήθηκε από τον οδοντίατρο για εμφυτευματολογική αξιολόγηση των νωδών περιοχών 1.7. 1.8, έλεγχος του νέου εμφυτεύματος και γενικός τυπικός έλεγχος με απαιτούμενες περαιτέρω πληροφορίες.
(3D Απεικόνιση – Σάρωση MyRay – Καλύτερη Ποιότητα 10 mm)
(3D Απεικόνιση – Σάρωση MyRay – Καλύτερη Ποιότητα 1 mm)
ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ:
- Εξέταση μερικής CBCT της άνω γνάθου.
- Ρινοϋπερώιος πόρος φυσιολογικής Ραδιομορφολογίας.
- Τονίζεται μία ελαφρά βλεννώδης πάχυνση του δεξιού ιγμορείου της άνω γνάθου.
- Παρόν εμφύτευμα χωρίς σημεία περιεμφυτευματίτιδας.
- Υπολείμματα ρίζας της θέσης 17 με συνεχιζόμενη κυψελιδική φλεγμονώδη διαδικασία.
- Άλλα οδοντιατρικά ευρήματα όπως σημειώθηκαν παραπάνω (αναφορά AI)
ΕΙΣ ΒΑΘΟΣ
ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ
Η οδοντική κυψελίτιδα είναι μία οξεία φλεγμονή της κυψελίδας, δηλαδή της οστικής κοιλότητας που στεγάζει τις οδοντικές ρίζες. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η παθολογία εμφανίζεται μετά από εξαγωγή δοντιού ή παρουσία οδοντικών υπολειμμάτων μετά την εξαγωγή. Εντοπίζεται συχνότερα όταν η αφαίρεση περιλαμβάνει δόντι που έχει υποβληθεί σε σοβαρό κίνδυνο από παθολογικές διεργασίες, όπως συμβαίνει με τη βαριά μορφής τερηδόνα, την πουλίτιδα ή τα κοκκιώματα.
Αφού εξαχθεί ένα δόντι, η κυψελίδα (ή η φατνιακή κοιλότητα) αναφέρεται στην υπολειπόμενη οστική κοιλότητα. Μπορεί να είναι μοναδικό, ή διαιρούμενο με οστικά διαφράγματα μεταξύ των ριζών, ανάλογα με το δόντι που αφαιρέθηκε, αν είναι μονής ή πολλαπλής ρίζας, αντίστοιχα.
ΑΙΤΙΕΣ
Τα ακριβή αίτια της οδοντικής κυψελιδίτιδας είναι ακόμη άγνωστα, αλλά έχουν εντοπιστεί αρκετοί παράγοντες που θα μπορούσαν να ευνοήσουν την εμφάνισή της, συμπεριλαμβανομένου του καπνίσματος, λόγω του γεγονότος ότι η νικοτίνη δρα ως ισχαιμικός παράγοντας, δηλαδή μειώνει τη διαθεσιμότητα οξυγόνου που απαιτείται από τους ιστούς για να επιταχύνουν την επούλωση.
Η ανάπτυξη κυψελιδίτιδας μπορεί να οφείλεται σε αιτίες όπως:
- Λοιμώξεις: Η πιθανότητα εμφάνισης φλεγμονής, όπως η κυψελίτιδα, μπορεί να αυξηθεί ανάλογα με τη γενική υγεία του ασθενούς, την λήψη φαρμάκων και την ταυτόχρονη παρουσία άλλων παθολογιών (π.χ. διαταραχές πήξης, διαβήτης κ.λπ.).
- Χειρουργικό τραύμα: Ο κίνδυνος εμφάνισης μιας τέτοιας επιπλοκής αυξάνεται εάν η χειρουργική επέμβαση είναι ιδιαίτερα «δύσκολη», όπως για παράδειγμα με την παρουσία έγκλειστων δοντιών (δηλαδή δοντιών που δεν έχουν βγει από τα ούλα, είτε ολόκληρα, είτε εν μέρει), λάθος τοποθετημένα δόντια, ή άλλες καταστάσεις που μπορεί να κάνουν την εκτέλεση χειρουργικών επεμβάσεων τραυματική για τους περιοδοντικούς ιστούς.
- Πρώιμη ινωδόλυση θρόμβου: προκαλείται από βακτηριακή μόλυνση του θρόμβου. Μετά την εξαγωγή του δοντιού, η τοπική αιμορραγία ακολουθείται από το σχηματισμό ενός θρόμβου στην υποδοχή, ο οποίος:
- Σταματά την αιμορραγία.
- Προστατεύει τον υποκείμενο ιστό.
- Χρησιμεύει ως βάση για την οργάνωση του κοκκιώδους ιστού, από τον οποίο εξαρτάται ο σχηματισμός νέου οστικού ιστού στην κυψελιδική κοιλότητα.
- Από στόματος λαμβανόμενα αντισυλληπτικά.
- Αγγειοσυσταλτικά.
Στα περισσότερα περιστατικά, η φλεγμονή της υποδοχής του δοντιού εμφανίζεται μετά από την εξαγωγή. Ωστόσο, αυτή η επιπλοκή είναι σπάνια, καθώς εμφανίζεται σε περίπου 1-2% των περιστατικών, συνήθως εφόσον η επέμβαση πραγματοποιηθεί σε ένα δόντι ή σε περιβάλλοντα ιστό που είχε ήδη μολυνθεί, ή έχει υποστεί σοβαρή φθορά.
ΣΥΜΠΤΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Τα συμπτώματα της κυψελίτιδας εμφανίζονται συνήθως λίγες μέρες μετά την εξαγωγή:
- Κατά τις πρώτες μέρες μετά την εξαγωγή, οι ασθενείς αναφέρουν μια κατάσταση ενόχλησης που προκαλείται από την επέμβαση, η οποία στη συνέχεια τείνει να μειώνεται προοδευτικά.
- Μετά από περίπου 3-4 μέρες, ο πόνος εντείνεται απροσδόκητα στην περιοχή στην οποία έγινε η επέμβαση.
- Στη συνέχεια, ο πόνος, λόγω της κυψελίτιδας, τείνει να μεταφέρεται προς περιοχές που γειτνιάζουν με την προσβεβλημένη κυψελίδα και κατά μήκος των περιοχών που νευρώνονται από τις διακλαδώσεις του τριδύμου νεύρου (όπως το αυτί). Μάλιστα αυτή η περίπτωση είναι ανθεκτική στα κοινά αναλγητικά φάρμακα.
Έτσι, στα περισσότερα περιστατικά, η οδοντική κυψελίτιδα περιλαμβάνει:
- Έντονο, παλλόμενο και επίμονο πόνο στην κυψελίδα που επηρεάζεται από τη φλεγμονή
- Ελαφρά ερυθρότητα και πρήξιμο των ούλων
- Δυσοσμία του στόματος
- Άσχημη γεύση στο στόμα
- Πόνος στο στόμα ή στη γνάθο.
Σε περίπτωση κυψελίτιδας, μπορεί επίσης να εμφανιστεί ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω συμπτώματα:
Σε σοβαρές περιπτώσεις κυψελίτιδας, μπορεί να εμφανιστούν:
- Πονοκέφαλος
- Δερματική υπεραισθησία
- Οίδημα προσώπου (πρήξιμο στην μία πλευρά του προσώπου)
Πιθανές επιπλοκές
Σε πολύ σοβαρά περιστατικά, η οδοντική κυψελίτιδα μπορεί να στοχεύσει τον οστικό ιστό, με πιθανή εξέλιξη σε οστεΐτιδα.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η διάγνωση πραγματοποιείται μέσω επιθεώρησης της στοματικής κοιλότητας (άμεση παρατήρηση), κατά την οποία είναι δυνατόν να ανιχνευθεί λύση του κυψελιδικού θρόμβου.
Συνήθως στα περιστατικά, η υποδοχή του δοντιού είναι δύσοσμη και έχει γκριζωπό χρώμα και ο ασθενής αναφέρει παλλόμενο πόνο, ανθεκτικό στα κοινά αναλγητικά.
Μετά την αναρρόφηση, η φατνιακή κοιλότητα εμφανίζεται άδεια (από εκεί προέρχεται η ονομασία «ξηρή κυψελίτιδα»), χαρακτηριστικά χωρίς κοκκιώδη ιστό και με γυαλιστερά οστικά τοιχώματα.
Κατά την ψηλάφηση ή την απλή επαφή, ο οδοντίατρος μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο, με ερυθρότητα της βλεννογόνου μεμβράνης και των ούλων που περιβάλλουν την προσβεβλημένη κοιλότητα.
Για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση ή να αποκλειστούν άλλες περιπτώσεις, είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί OPG (πανοραμική σάρωση) ή/και CBCT (αξονική τομογραφία κωνικής δέσμης) των οδοντικών τόξων, για τη διάκριση πιο σοβαρών παθολογιών ή πιο εντατικών ανατομικών ενδιαφερόντων.
Επιμελήθηκε από τον Δρ. Lucisano Francesco, Επικεφαλής Ακτινολόγος – DentQ Ιταλία
