Οδοντική Αγενεσία

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΣΑΡΩΣΗΣ: CT Οδοντική σάρωση

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΔΟΣΗ: Άνω γνάθος – kV: 130, Χρόνος: 1,8s, Αξονικό Πάχος: 0,253mm

Κάτω Γνάθος – kV: 130, Χρόνος: 1,8s, Αξονικό Πάχος: 0,271mm

ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Ειδική εξέταση ΟΔΟΝΤΙΚΗΣ ΑΞΟΝΙΚΗΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ – ΔΙΠΛΟΥ ΤΟΞΟΥ που ζητήθηκε από τον οδοντίατρο, για αξιολόγηση του άνω γλωσσικού τόξου, με ιδιαίτερη προσοχή στις περιοχές των πρώτων δοντιών και στην αξιολόγηση των οστών με την μέτρησή τους. Το κάτω γλωσσικό τόξο προς έλεγχο ύποπτης κύστης (περιοχή 4.4), με αξιολόγηση της επέκτασής της μέχρι το νοητικό τρήμα και γενικό πρότυπο έλεγχο με πιθανές περαιτέρω έρευνες.

ΑΝΩ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΤΟΞΟ

ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

• Εξέταση αξονικής τομογραφίας άνω τόξου.
• Οι άνω γνάθοι δε φέρουν ευρήματα και φαίνονται φυσιολογικά πνευματικά.
• Η ρινουπερώιος κύστη δείχνει φυσιολογική ραδιομορφολογία.
• Υπάρχει μια ελαφρά αριστερή κυρτή απόκλιση του ρινικού διαφράγματος στο επίπεδο της αριστερής κάτω ρινικής κόγχης.
• Σημειώνεται βλεννογόνος εγκλεισμός του 1,8, οι κορυφές του οποίου προεξέχουν στο ομόπλευρο ιγμόρειο της άνω γνάθου.
• Το 13 είναι εξαρθρωμένο στη θέση 1.4, ενώ στη θέση 1.3, μπορεί να παρατηρηθεί ένα στοιχείο που πέφτει με σημάδια Ριζόλυσης.
• Παρουσία πτώσης 5,5 με ελαφρά σημάδια Ριζόλυσης. Αγενεσία του 1,5
• Παρουσία πρώτων δοντιών, 6,4 – 6,5 με ελαφρά σημάδια ριζόλυσης. Αγενεσία των 2.4 και 2.5.

ΚΑΤΩ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΤΟΞΟ

ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

• Εξέταση αξονικής τομογραφίας κάτω τόξου.
• Το πάχος του φλοιού των οστών εμφανίζεται εντός φυσιολογικών ορίων.
• Η μυελική δοκιδωτή αρχιτεκτονική φαίνεται απαλλαγμένη από παθολογικές μεταβολές.
• Το κανάλι της κάτω γνάθου φαίνεται να έχει φυσιολογική ραδιομορφολογία.
• Μπορεί να σημειωθεί ένας ακτινοδιαφανής σχηματισμός που μοιάζει με κύστη, με μέγιστη διάμετρο 8 mm, ο οποίος περιλαμβάνει την κορυφή τόσο του 4,3, όσο και του 4,2. (Οδοντογενής κύστη)
• Μία περιακρορριζική ακτινοδιαφανή σε σχήμα κύστης είναι εμφανής κοντά στην μεσαία ρίζα του 4,6, που δεν έρχεται σε επαφή με το κανάλι της κάτω γβάθου, ούτε με το αντίστοιχο νοητικό τρήμα.
• Παρουσία 7,5 – 8,5 πρώτων δοντιών, χωρίς σημάδια ριζόλυσης.
• Αγενεσία 3,5 – 4,5.

Υπάρχουν ενδείξεις οστεο-βλεννογόνου εγκλεισμού 3,8 που εμφανίζεται σε διστομεσιακή κλίση σε επαφή με το κανάλι της κάτω γνάθου, το οποίο εκτείνεται σε βρεγματική κατεύθυνση ,κατώτερη των κορυφών του στοιχείου.

ΕΙΣ ΒΑΘΟΣ…

Οδοντική αγενεσία είναι η συγγενής απουσία ενός ή περισσότερων δοντιών λόγω προβλημάτων με τον οδοντικό θύλακα, δηλαδή το έμβρυο που θα αποτελέσει το δόντι. Στα περιστατικά νεαρών ασθενών, αυτά θα μπορούσαν να είναι τα πρώτα δόντια (δόντια γάλακτος). Σε αυτή την περίπτωση, ο παιδοδοντολόγος πρέπει να παρακολουθεί προσεκτικά, αξιολογώντας αν, πότε και πως η απουσία των πρώτων δοντιών απαιτεί παρέμβαση. Ωστόσο, εάν τα δόντια είναι ήδη μόνιμα, όπως συμβαίνει σε ενήλικες ασθενείς, η χειρουργική επέμβαση είναι υποχρεωτική.

ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ

Αυτή η παθολογία είναι αρκετά διαδεδομένη και μπορεί να αντιπροσωπεύει αποτελεσματικά ένα ενοχλητικό αισθητικό πρόβλημα που μπορεί να προκαλέσει δυσφορία στις κοινωνικές σχέσεις, επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις (το 80%), τα δόντια που λείπουν είναι οι πλάγιοι κοπτήρες, επομένως το κενό που προκαλείται στα δόντια που λείπουν είναι έντονα αισθητό. Για λόγους που είναι ακόμη άγνωστοι, η αγενεσία επηρεάζει τις γυναίκες πιο συχνά από τους άνδρες, ειδικά στην περίπτωση της μόνιμης οδοντοφυΐας. είναι συνήθως αμφοτερόπλευρη, δηλαδή εμφανίζεται και στις δύο πλευρές του στόματος, με το κάτω τόξο να είναι το πιο επηρεασμένο.

Εκτός από την αισθητική αλλοίωση, μπορεί να προκύψουν προβλήματα φώνησης, κακής σύγκλεισης σιαγόνων, μάσησης ή συνωστισμού δοντιών, επειδή τα δόντια κοντά σε αυτά που λείπουν, τείνουν να καταλαμβάνουν τον κενό χώρο, στρίβοντας ή μετακινούμενα. Οι πιθανές δευτερεύουσες συνέπειες είναι αυξημένος κίνδυνος οδοντικής κοιλότητας, καθώς τα μερικώς επικαλυπτόμενα δόντια εμποδίζουν τον σωστό καθαρισμό, ή ακόμα και κροταφογναθικές διαταραχές, εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα. Είναι αυτονόητο ότι σε μεγάλη ηλικία, είναι πιο πιθανό να είναι στα όρια χειρουργικής επέμβασης εμφυτευμάτων, ή αισθητικής χειρουργικής, αν χρειάζεται.

ΑΝΩ ΤΟΞΟ (1,5 ; 2,4 – 2,5) (Διατομές T:1mm, S:2mm)

ΚΑΤΩ ΤΟΞΟ (4.5 ; 3.5) (Διατομές T:1mm; S:2mm)

Υπάρχουν διάφοροι τύποι οδοντικής αγενεσίας, οι οποίοι μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με τον αριθμό και τον τύπο των δοντιών που εμπλέκονται. Αυτές είναι οι τρεις βασικές κατηγορίες:

• μερική αγενεσία (ή υποδοντία): απουσία ενός ή περισσότερων δοντιών, λιγότερα από 6 στον αριθμό
• πολλαπλή αγενεσία (ή ολιγοδοντία): απουσία άνω των 6 δοντιών
• ολική αγενεσία (ή αβλαστοδοντία): πλήρης απουσία μόνιμης οδοντοφυΐας.

Ο τελευταίος τύπος που ονομάζεται και αβλαστοδοντία, είναι συνέπεια αγενεσίας των πρώτων δοντιών (η λεγόμενη αγενοδοντία): είναι μια πολύ σπάνια παθολογία, σχεδόν πάντα σχετική με άλλες ασθένειες γενετικής προέλευσης.

ΑΙΤΙΕΣ

Τα αίτια και οι παράγοντες κινδύνου της οδοντικής αγενεσίας είναι πολυποίκιλοι. Ωστόσο, οι πιο συνηθισμένοι που οδηγούν στην εμφάνιση αυτής της διαταραχής έχουν εντοπιστεί και παρατίθενται παρακάτω:

• κληρονομικοί παράγοντες και οικογενειακό ιστορικό της νόσου.
• γενετικοί παράγοντες όπως η τρισωμία 21 (σύνδρομο down) ή άλλες γονιδιωματικές αλλοιώσεις που συσχετίζονται με τη σειρά τους με πρόσθετους τύπους οδοντικών ή κρανιο-γναθοπροσωπικών ανωμαλιών.
• βαριές ιατρικές θεραπείες, όπως η χημειοθεραπεία.
• σωματικές ασθένειες, όπως η οστρακιά ή η σύφιλη.
• υποσιτισμός που πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσω της πρόληψης ή αλλαγών στις διατροφικές συνήθειες, διορθώνοντας τη διατροφή για να αποφευχθεί περαιτέρω φθορά.
• ραχίτιδα που συχνά οφείλεται σε υποσιτισμό και σπανιότερα, προέρχεται από ασθένειες που μεταβάλλουν τον μεταβολισμό του ασβεστίου, όπως η δυσλειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων.
• άλλες ορμονικές διαταραχές.
• αποτυχία σχηματισμού οδοντικού οφθαλμού ή καθυστέρηση στην οδοντική εμφάνιση (εμφάνιση μόνιμων δοντιών) κατά την ανάπτυξη της παιδικής ηλικίας.
• καταστροφή του οδοντικού σπόρου λόγω τραύματος.
• τραυματικά γεγονότα ή μολυσματικής φύσης στα δόντια.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Σε όλα τα περιστατικά, είναι πάντα σκόπιμο να γίνεται προσεκτική και ακριβής διάγνωση μέσω της διενέργειας κατάλληλης ακτινολογικής έρευνας. Για παράδειγμα, αρχικά, είναι σημαντικό να πραγματοποιηθεί σάρωση OPG (Ορθοπανοραμική), για να ελεγχθεί η δομή και το πάχος του οστού της γνάθου, για να αξιολογηθούν πλήρως οι συνθήκες της στοματικής κοιλότητας. Επομένως είναι απαραίτητο να αξιολογηθεί εάν η απουσία ενός δοντιού μπορεί να ανιχνευθεί στην οδοντική αγενεσία ή όχι: στην πραγματικότητα, μερικές φορές θα μπορούσε να είναι εγκλεισμός οστού, μια παθολογία της στοματικής κοιλότητας, εξαιτίας της οποίας τα δόντια τείνουν να παραμένουν εντός της γνάθου, λόγω του ότι δεν υπάρχει ο απαραίτητος χώρος για να βγουν. Εάν επιβεβαιωθεί η αγενεσία, η ακτινογραφία θα επαληθεύσει επίσης την ύπαρξη οδοντικού συνωστισμού ή στραβών δοντιών, ώστε να έχει την πλήρη εικόνα της κατάστασης και να επιτρέψει στον οδοντίατρο να καθορίσει τον καλύτερο τύπο θεραπείας.

Ευτυχώς, οι τεχνικές αντιμετώπισης της αγενεσίας είναι πολλές και διαφορετικών τύπων, για να καλυφθεί η ανάγκη κάθε ασθενούς ανάλογα με την ηλικία και τη διάταξη του, καθώς και ανάλογα με τη σοβαρότητα της παθολογίας.
Συγκεκριμένα, υπάρχουν τρεις πιθανοί τύποι παρέμβασης για τη θεραπεία μιας αγενεσίας:

• τοποθέτηση κλασικού πρόσθετου στη θέση του δοντιού που λείπει.
• κλείσιμο του κενού μέσω ορθοδοντικής παρέμβασης.
• χειρουργική επέμβαση εμφυτευμάτων.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την παθολογία που περιγράφεται σε αυτό το άρθρο ή και άλλα, καθώς και για την παροχή των σχετικών ακτινολογικών υπηρεσιών, επικοινωνήστε με οποιοδήποτε από τα κέντρα DentQ της χώρας σας.

Επιμελήθηκε από τον Δρ. Lucisano Francesco, Επικεφαλής Ακτινολόγος – DentQ Ιταλία